អត្ថបទព័ត៌មានស្តីពីការកម្សាន្ត
ក្រោមប្រធានបទ : “ការកម្សាន្តអារម្មណ៍ជាមួយរោងភាពយន្ត”
អត្ថបទដកស្រង់ដោយ : ផាន់ សុភាព
តើអ្នកមានអារម្មណ៍អផ្សុក តានតឹង និងត្រូវការការកម្សាន្តដែរឬទេ?
តើមានអ្វីខ្លះដែលអាចធ្វើឱ្យអ្នក សប្បាយចិត្ត?
ហើយតើអ្នកចូលចិត្តធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីរំសាយភាពតានតឹងទាំងអស់នោះ?
បើសិនជាអ្នកមិនដឹងទេ តោះទៅមើភាពយន្តទាំងអស់គ្នា។
ស្របពេលដែលពិភពលោកកំពុងតែអភិវឌ្ឍឥតឈប់ឈរ ការកម្សាន្តនានាក៏បានកែប្រែទៅតាមសម័យកាល ដូចគ្នានៅក្នុងនោះក៏មានវត្តមានរោងភាពយន្តផងដែរ។ ពីមួយជំនាន់ទៅមួយជំនាន់វិស័យភាពយន្តបានធ្វើ ការផ្លាសប្តូរជាច្រើនទម្រង់ និងកាន់តែមានភាពទាក់ទាញ ហើយកាន់តែមានភាពប្រកួតប្រជែងគ្នាយ៉ាង ស្វិតស្វាញ។

ភាពយន្ត គឺជាការបំភាន់នៃចលនាដោយការថត និងការបញ្ចាំងរូបភាពយ៉ាងរហ័សជាបន្តបន្ទាប់នៃរូបភាព នៅតែជារូបភាពជាច្រើននៅលើអេក្រង់។
១. ប្រវត្តសង្ខេបនៃការបង្កើតរោងភាពយន្ត? តើអ្នកណាជាអ្នកបង្កើតរោងភាពយន្ត?
យោងតាមឯកសាររបស់គេហទំព័រ www.scienceandmediamuseum.org.uk រោងភាពយន្តត្រូវបាន បង្កើតឡើងជាលើកដំបូង ដោយបងប្អូនត្រកូល Lumière ក្នុងខែធ្នូ ឆ្នាំ១៨៩៥ ទីក្រុងប៉ារីស ប្រទេសបារាំង។
២. តើរោងភាពយន្តកាលពីសម័យមុនមានសភាពយ៉ាងដូចម្តេច?
កាលពីសម័យមុនភាពយន្តមានរយៈពេលតិចជាង ២-៣នាទី។ វាត្រូវបានដាក់បញ្ចាំងនៅទីលានតាំង ពិព័រណ៌ សាលតន្ត្រី ឬកន្លែងណាដែលអេក្រង់អាចត្រូវបានដំឡើង ហើយបន្ទប់ងងឹត។
៣. ការវិវឌ្ឍរបស់រោងភាពយន្ត
ក. ការរីលូតលាស់នៃឧស្សាហកម្មភាពយន្ត
ក្នុងឆ្នាំ១៩១៤ វិស័យឧស្សាហកម្មភាពយន្តជាតិទើបតែមានចំនួន៤ទៅ៥ ប៉ុណ្ណោះ។ ស្របគ្នានោះដែរ អឺរ៉ុប រុស្ស៊ី និងស្កែនឌីណាវីក៏បានចាប់ផ្តើមបង្កើតវិស័យភាពយន្តនេះផងដែរ។ ក្រោយមកមនុស្សចាប់ផ្តើមបង់ លុយដើម្បីចូលទស្សនាខ្សែភាយន្តទើបធ្វើឱ្យឧសហកម្មមួយនេះមានភាពរីកចម្រើនលឿនក្នុងទីផ្សារ ហើយ ភាពយន្តក៏មានរយៈពេលយ៉ូជាងមុន ប៉ុន្តែវាត្រូវបានដួលរលំវិញនៅសង្គ្រាមលោកលើកទី១។
ខ. ការបន្ថែមពណ៌
ពណ៌ត្រូវបានបន្ថែមជាលើកដំបូងទៅក្នុងខ្សែភាពយន្ដសខ្មៅតាមរយៈការផាត់ពណ៌ដោយដៃ ការលាបពណ៌ ការផាត់ពណ៌ និងការធ្វើស្ទីស៊ីល។ នៅឆ្នាំ1906 គោលការណ៍នៃការបំបែកពណ៌ត្រូវបានប្រើដើម្បីផលិតនូវ អ្វីដែលហៅថា “ពណ៌ធម្មជាតិ” រូបភាពផ្លាស់ទីជាមួយនឹងដំណើរការ Kinemacolor របស់អង់គ្លេស ដែលបង្ហាញជាសាធារណៈលើកដំបូងនៅឆ្នាំ1909។
គ. ការបញ្ចូលសម្លេង
គោលបំណងជាលើកដំបូងក្នុងការបន្ថែមសំឡេងទៅលើរូបភាពនៅពេលនោះគឺគេប្រើស៊ីឡាំង ឬឌីស។ ចំពោះភាពយន្តដែលមានលក្ខណៈសន្ទនាគ្នា និងមានរយៈពេលវែង ក្រុម The Jazz Singer (USA, 1927) បានប្រើប្រព័ន្ធ Vitaphone របស់ Warner Brothers ដែលប្រើឌីសថតដាច់ដោយឡែកជាមួយខ្សែភាពយន្ត នីមួយៗសម្រាប់សំឡេង។
៤. យុគសម័យរោងភាពយន្តក្នុងសម័យទំនើប
តាំងពីឆ្នាំ១៩៣០ រហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ននេះ វិស័យរោងភាពយន្តបានធ្វើការផ្លាស់ប្តូរយ៉ាងខ្លាំង។ វាមានន័យថា រោងភាពយន្តមិនត្រឹមតែជាកន្លែងដែលអាចមើលរឿងបាននោះទេ តែក៏ជាកន្លែងដែលអ្នកអាចញុំា អាហារ និងសម្រាកបានផងដែរ។ រោងភាពយន្តខ្លះមានលក្ខណៈពិសេសជាច្រើនដូចជា កៅអីពិសេស សម្រាប់អ្នកមានគូ បន្ទប់VIP រួមជាមួយនឹងរូបភាព3D ដោយប្រើប្រាស់វ៉ែនតា ជាពិសេសទៅទៀតនោះ ប្រទេសមួយចំនួនក្នុងអាស៊ី ខាងប៉ែកអឺរ៉ុប និងអាមេរិក បានអភិវឌ្ឍន៍រោងភាពយន្តរបស់ខ្លួនរហូតដល់ដាក់ កន្លែងងូតទឹកលំហែកាយផង និងមើលកុនផង។